Elf september 2001
Word je tien jaar later,
met een godganse mediacircus ingeprent
Aan een aanslag die natuurlijk nooit went
Maar huilen we om de doden
Die elke dag vallen in Afrika
Door bermbommen en mijnen
Waar kinderen van honger nog weg kwijnen
Huilen we om alle doden
In het Midden Oosten
Door aanslagen
Waar onschuldige burgers niet om vragen
De kern wordt niet gezien
Omdat de westerse wereld er alleen toe dient
Heb ontzag voor elk mensenleven
Ook al is hij niet in jouw gebied gedreven
Blijf niet staan bij het verleden
Geef elke dag een nieuwe reden
Nooit zal je erge dingen vergeten
Maar bij deze overdoses aan documentaires en films
Lijkt het of we dit alleen nog maar moeten weten
Als je de rest van de wereld niet wil beschouwen
Alleen om je eigen dingen wil rouwen
Zal vrede nooit plaats vinden
En is terrorisme wat je telkens zal raken
De wereld verander je er niet door
Één land, met één mening.
Zoek de juiste wijsheid
Niet in de eindeloze religiestrijd
Keer de wijzende vinger eens naar jezelf
Blijf niet langer veroordelen
Tijd zal uiteindelijk de wonden kunnen helen
Sluit de waardigheid in je hart
Als we geloven in liefde, is er een kans op een nieuwe start
Dus niet oprakelen wat er is gebeurd
Van o mijn god wat hebben we getreurd
Opnieuw onze haatgevoelens laten kweken
Door ons telkens geestelijk te laten breken
Zie de toren in elkaar storten
Hoor de telefoongesprekken, de hulproepen
Welke weg moet dat banen
Wat voor waarde voegt dat toe
Het is niet herdenken
Maar je laten draaien in een vicieuze cirkel
Om wanhoop te blijven zaaien
Kom op wij moeten door
Een rechtvaardigbestaan daar staan wij voor
We slaan de armen in één
De wereld is ons allen probleem
Die we samen gaan overwinnen
Door bij ons zelf te beginnen
©Ralph Mulder 11-09-2011
http://gedichtenprotest.webs.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten