Het deurtje van een gesloten hol
Wordt langzaam opengezet
Voorzichtig komt er een neusje naar buiten
Sluit snel zijn ogen
omdat hij moet wennen aan het licht
De winterslaap is voorbij
Het jaargetij van zonneschijn nabij
De pootjes zetten de eerste stappen
Op de grond wat nog erg koud is
Van de strenge winterse vorst
Ongemakkelijk kijkt het in het rond
Net of deze wereld nooit eerder bestond
Als vroege lentebloemen
De kleuren laten zwieren
Zaadjes blazen door het dromerige bos
Verwelkomt de wereld alle levende dieren
Blijft de zon het bos wakker maken
Intussen begint de grond vol beweging
van levend schepsels te raken
Ieder heeft het druk
Met zijn werkjes voor een vochtige zomer
Want de zon is zomers vaak iets te verlegen
Zodoende komt er dan vaak regen
De mossige grond waar dauwdruppels spelen
Delen heidebloemen hun pracht,
bescherming, onderdak voor de schuwe
Die het niet op de mens heeft voorzien
Vogels kijken het vanuit de beknopte bomen
Zolang er niet ongemerkt gevaar bij hun kan komen
De lichtvliegjes dansen met licht
Wat zijn we allen op dit jaargetij gericht
Vrolijkheid bloeit in onze gelaten
Gevormd in de pracht,
Wat wetenschap niet kan verklaren
Waar de dieren zich geen zorgen over zullen baren
Voel de bosgeest tot je spreken
Met de hand op het hart
start elk jaar nieuw leven
zonder bijkomen van mensenhand
losgekoppeld van verstand
Geboeid door de kunst van liefde van dieren en planten
Liggend in de eeuwenoude moedernatuur en haar verwanten
© Ralph Mulder 17-02-2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten