Geen woorden gewistDe vijvers zijn nog lang
niet leeg gevist
Uit het niks
Met woorden die rijmen
En in het niets verdwijnen
Ze kloppen, spreken voor zichzelf
Ik ben terug
mijn mening steek ik
Niet onder stoelen en banken
Om zo door jou te laten afdanken
Ongeforceerd, maar toch zeer geleerd
Totaal niet in mijzelf gekeerd
Met een belangrijke visie
Die ik niemand opleg
Alleen in mijn eigen woorden zeg
Verklaar ze in doelloze gebaren
Waar ik naar de zeeën lig te staren
Waar de schepen uitvaren
We de stormen niet kunnen bedaren
Mag ik het ondenkbare
Nog steeds niet verklaren
Genoodzaakt mij te begeven in zinloze gevaren
Dwalen de ogen
Naar de tijd
Die helaas is vervlogen
Waar is de morgen
Als gisteren speelt
Met de laatste uren
Komt de vordering
Voor langdurige kuren
Waar de schepen doelloos rondvaren
Ik de woorden wel wil baren
Dus sta ik hier weer
Verlost van het oudste zeer
Niet gevraagd
Toch opgedaagd
Ben ik terug in de haven
Open ik de graven
Misschien kun je
mijn woorden niet begrijpen
Maar het zal langzaam
In je hersenen slijpen
Nutteloos zijn ze nooit geweest
Soms door de juiste mentaliteit
heen gesjeesd
Kunde van waakzaamheid
In deze onbegonnen strijd
Maar als je mij miste
En telkens toch mijn woorden opnieuw opviste
Geef ik je het deel
En is het toch weer te veel
Begrijp wat het kan zijn
Dan lopen we samen op het juiste terrein
Zodoende ben ik dus terug
niet in de lucht
©Ralph Mulder 22-06-2011
